sábado, octubre 29, 2016

Si la gente supiese...

Si la gente supiese lo mucho que sufro,
si la gente supiese lo mal que me siento,
si la gente supiese lo fracasada que soy,
si la gente supiese lo perdida que estoy.

Esta no es mi vida, mi vida ya caducó.

Nadie lo sabe, nadie lo quiere admitir,
pero los mejores años de mi vida se fueron, 
volaron entre indecisiones y malas decisiones,
se escaparon, me abandonaron.

Y ahora, ¿ahora, qué?
Nadie lo sabe, nadie.

sábado, agosto 20, 2016

Ninguén entende o que eu sinto, ninguén comprende as miñas preocupacións. Síntome soa, nun mar de profundas inquedanzas que, en realidade, só me atinxen a min.
Ninguén sabe cómo se me encolle o peito pensando en futuros que parece que nunca virán. Ninguén sufriu esa ansiedade que me oprime o peito.
Supongo que, no fondo, ninguén me coñece de veras, porque ninguén estivo antes na miña pel...

miércoles, julio 06, 2016

Perderme para ser quen de atoparme


Non sempre foi fácil manter a compostura,
non sempre foi fácil mirarme no espello e recoñecerme, 
non sempre foi fácil non perder o Norte.

En realidade, nunca o foi.

Pero, a diferenza de antano,
aprendín a recoñecer a que manos debo aferrarme.

Aprendín dos cantautores de turno
e dos amigos que en realidade non o eran
que non é bo dar todo a quen nin o pide nin o quere,
nin moito menos a quen non da nin as grazas.
Máis si paga a pena entregarse a esas almas boas que,
aínda que as veces nos custe velas, 
sempre están aí, esperando que confíes nelas.

E nunca marchan.

domingo, febrero 14, 2016

miércoles, febrero 10, 2016

Tender la mano


Tiendo muchas veces la mano y, siempre que lo hago, es de corazón. Sobre todo a esas personas que se lo merecen más que nadie. A veces pienso que doy mucho a cambio de nada. Y a veces se me olvida que dar es la mejor forma de recibir.
A veces, un abrazo puede decir muchas cosas. Puede encerrar un "Gracias" velado o un tímido "esto era lo que estaba necesitando". Dar un abrazo es el mejor regalo que puedas recibir, cuando ese abrazo es sincero y es correspondido. Y, a veces, te recuerda que, por muchos años que pasen, has dejado una huella imborrable en aquellos a los que has dedicado tu tiempo y tu cariño. 
Porque para vosotros mi mano siempre estará tendida y podeis estar seguros de que, como unos días atrás, jamás os soltaré.

miércoles, enero 27, 2016

Re.Amistamiento


Empezar a recuperar, de repente,
todo aquello que creía perdido.

Y sentir como respirar vuelve a ser fácil.

jueves, enero 21, 2016

Metas e fracasos


Se puidese volver atrás
diríalle a esa nena de nove anos
que se marcase unhas metas máis accesíbeis.

Así nunca tería esa irremediábel sensación de fracaso...